🎋 Trudno Gojące Się Rany Domowe Sposoby Forum

Najczęstsze przyczyny bólu stóp w obrębie śródstopia. Ból śródstopia może być związany m.in. z płaskostopiem, które jest jedną z najczyściej diagnozowanych wad stóp lub rwą kulszową. Rwa kulszowa powoduje ból w obrębie stopy, który promieniuje od dolnego odcinka kręgosłupa przez pośladek wzdłuż kończyny dolnej. Trudno gojące się rany to problem, który dotyka wiele osób. Mogą być one spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak choroby, urazy, infekcje czy zabiegi chirurgiczne. W takich przypadkach ważne jest stosowanie odpowiednich środków, które przyspieszą proces gojenia i zapobiegną powikłaniom. W tym artykule omówimy, co stosować na trudno gojące się rany oraz jakie są najlepsze Badanie stóp - ilustracja Źródło: Shutterstock / Smeilov Sergey. To FAKT! Trudno gojące się rany, takie jak np. odleżyny czy stopa cukrzycowa, mogą wymagać specyficznej zmiany diety, m.in. po to, by organizm produkował więcej kolagenu. O jakie zmiany chodzi? Podpowiadamy - co jeść, a czego unikać. W tym zakresie funkcjonuje wiele podziałów. Zależnie od wybranego klucza klasyfikacji, dzielimy rany między innymi ze względu na przyczynę ich powstania, głębokość i/lub rozległość, łatwość czy też stadium gojenia (rany ostre i przewlekłe, trudno gojące się rany) etc. Rozróżnieniem, które może być w największym stopniu istotne w kontekście ewentualnego dobrania Kiedy mówimy o trudno gojących się ranach? Rana to uszkodzenie ciągłości naskórka, które może wydarzyć się na skutek skaleczenia, otarcia, oparzenia czy innych urazów. Prawidłowy proces gojenia się rany, nie powinien trwać dłużej niż tydzień. Zwykle w przypadku „drobnych” otarć i ran, już po kilku godzinach obserwujemy obkurczenie się w niej naczyń krwionośnych i na Na samym początku objawia się ona jako swędzące, uporczywie zaczerwienienie, natomiast po 2 dniach pęcherzyki zaczynają wypełniać się… płynem. Następnie pękają i powstają w tych miejscach trudno gojące się, bolesne rany. Na tę dolegliwość pomagają skutecznie tabletki (jak Aspiryna), ale też domowe sposoby na opryszczkę. Maść propolisowa stymuluje odnowę tkankową, ziarninowanie rany, a następnie, kiedy rana już się zabliźni, uelastycznia ją oraz zmiękcza. Problemy z trudno gojącymi się ranami mogą spędzać sen z powiek. Jak widać, istnieją jednak skuteczne sposoby na zagojenie problematycznych miejsc i przywrócenie komfortu życia. 1. Rany trudno gojące się - gojenie przez ziarninowanie. leczenie oparte jest na procesach rekonstrukcji tkanek – ubytek wypełnia ziarnina, na którą napełza naskórek i tworzy się blizna. 2. Rany ostre – gojenie doraźne przez rychłozrost. brzegi zostają łączone dzięki szwom lub przy użyciu plastra. Trudno Gojące Się Rany Domowe Sposoby Forum. Trudno gojące się rany mogą być szczególnie trudne do leczenia i przynieść wiele bólu i dyskomfortu. Na szczęście, wiele osób może znaleźć ulgę od tych dolegliwości dzięki sugestiom i poradom zamieszczonym na forum o trudno gojących się ranach. Wielu użytkowników forum może Z pewnością trudno gojące się rany to zawsze problem jednak należy zauważyć, że osoby mające problem z właściwym funkcjonowaniem układu limfatycznego czy też krwionośnego mogą w dużej mierze odczuwać tego typu dolegliwości o wiele bardziej niż w przypadku, gdyby osoba była w pełni zdrowa. W ten prosty sposób jesteśmy w Do jeszcze ciepłego olejku dodaj wosk pszczeli i miód. Mieszaj aż do rozpuszczenia i połączenia się składników. Na koniec dodaj olejki eteryczne, ponownie pomieszaj i przelej do szczelnie zamykanego pojemnika. Pozostaw do wystygnięcia i gotowe. Stosuj maść na gojące się rany, jednak pamiętaj, aby nie smarować nią otwartych ran. Jedną z najczęstszych dolegliwości dermatologicznych w grupie seniorów są przewlekłe, trudno gojące się rany. Mogą one powstawać przez cukrzycę, owrzodzenie żylne lub też jako odleżyny. Leczenie trudno gojących się ran jest skomplikowane i nie zawsze daje pożądany skutek. Dlatego ważne jest zapobieganie. KYpu. Trudno gojące się rany potrafią niejednokrotnie przysporzyć sporo kłopotów zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Wyglądają nieestetycznie, często swędzą bądź utrzymują się zdecydowanie za długo. Jak sobie z nimi radzić? Czym jest rana i na czym polega proces gojenia? Najprościej ujmując, rana to przerwanie ciągłości zewnętrznej powłoki skóry. Może wystąpić wskutek otarcia, kłucia, różnych skaleczeń i od głębokości rany zależy, jak będzie wyglądało jej gojenie. Przerwanie ciągłości tkanek powoduje w naszych organizmach szereg procesów, które mają na celu ochronę przed zakażeniem oraz produkcję komórek, które zasklepią ranę. Można je podzielić na cztery fazy. Gojenie zaczyna się od stanu zapalnego, w trakcie którego organizm niejako organizuje swoją obronę w postaci granulocytów i przeciwciał. Następnie, w czasie fazy wytwórczej następuje produkcja tak istotnego dla zasklepienia rany kolagenu. Po tym dochodzi do obkurczenia, a finalnie do przebudowy rany, a więc działań związanych z fibroblastami i tworzeniu włókien kolagenowych. Sprawdźmy, co może nam pomóc na trudno gojące się rany. Działania zewnętrzne Przede wszystkim musimy zadbać o to, aby powierzchnia rany była odkażona. Jeśli z jakiegoś powodu nie mamy dostępu do środków czyszczących, ewentualne zakażenie jesteśmy w stanie rozpoznać po: zaczerwienieniu skóry, wydobywającej się ropie lub czerwonej prędze. Najlepiej ranę przemyć solą fizjologiczną, nigdy preparatami z alkoholem – w ostateczności zimną wodą, ale nie pod zbyt wysokim ciśnieniem (można również zastosować roztwory wodne, takie jak lugola). Jeśli wystąpiły zanieczyszczenia, w szczególności styczności z ziemią, poza oczyszczeniem należy skonsultować się z lekarzem w sprawie ewentualnej szczepionki na tężec, jeśli od ostatniej dawki minęło 10 lat. Co ważne, nie możemy całkowicie wysuszyć zranionego miejsca, ponieważ do odbudowy tkanek nasz organizm potrzebuje wilgotnego środowiska. Stąd używamy plastrów lub specjalnych plastrów silikonowych. Warto mieć je zawsze ze sobą, szczególnie podczas zabaw z dziećmi. Wówczas plaster z ulubioną postacią pomoże malcowi szybciej zapomnieć o bólu. Preparaty na urazy Niezbędne w każdej apteczce sterylne materiały opatrunkowe - gazy, bandaże i plastry - po które sięgniemy w przypadku skaleczeń, czy zranień. Witaminy Chociaż powszechnie kojarzymy witaminę C z odpornością i preparatami na przeziębienie i grypę, to ma ona kluczowe znaczenie także w procesach skórnych. Kwas askorbinowy wymienia się w grupie związków uczestniczących w tworzeniu kolagenu. Warto więc w trakcie gojenia spożywać produkty spożywcze z witaminą C lub sięgnąć po suplementy, niejednokrotnie występujące z kolagenem. Równie istotne podczas gojenia są witaminy E oraz A. Niedobór pierwszej z nich odpowiada za niedokrwistość, a brak witaminy A oznacza problemy z produkcją wspomnianego kolagenu. Obie witaminy również można suplementować. Naturalne sposoby na trudno gojące się rany Poza plastrami i dostępnymi żelami istnieją naturalne sposoby na przyśpieszenie gojenia. Działania bakteriobójcze niektórych roślin były znane już od starożytności, dlatego możemy skorzystać z właściwości cebuli czy kapusty. Pomóc może również miód. Tymczasem na przyśpieszenie gojenia skuteczność wykazano w przypadku aloesu, mniszka lekarskiego oraz babki lancetowatej. Ziołolecznictwo sugeruje także nacieranie skrzypem polnym, a trudno gojące się rany nie będą już problemem. napisał/a: buka_ 2010-08-12 21:11 Moja babcia ma żylaki, a ostatnio zrobiła jej się rana na nodze, która w ogóle się nie goi. Była z tym u lekarza, ale leki nie pomagają. Co robić? Pomóżcie! napisał/a: atomboy 2010-08-19 12:05 Moja babcia ma taką ranę od wielu lat. Niestety zaniedbała leczenie. Rana powstała po uderzeniu, ale nie wiem jak się ją powinno leczyć. Babcia stosuje jakieś maści. napisał/a: kristen 2010-08-21 11:33 Moja ciocia używa specjalnych opatrunków kupowanych w aptece, chyba żelowych. efekty są naprawdę niezłe! napisał/a: szansa1 2010-09-29 19:59 Witamina C, duże dawki ( nie stosować syntetycznej!) napisał/a: atomboy 2011-09-14 11:07 Hej, Chcialam jeszcze dodać, bo może to komuś pomoże: rana na nodze mojej babci to owrzodzenie podudzi. I nic nie pomagało, aż moja mama znalazła lek z ozonem, który polecili jej też w szpitalu. Po dwóch miesiącach stosowania tego ozonu opuchlizna na nodze zaczęła się zmniejszać, a rana podgajać... Więc jeśli chodzi o terapię tlenową, to polecam się orientować - może pomóc. napisał/a: ~gość 2011-11-30 19:34 a co to za lek?? moja tesciowa tez ma taka rane, robi sie jej tak co kilka miesiecy i potem nie moze sie zagoic przez kilka tygodni, strasznie je boli... napisał/a: ~Tomasz 2012-05-12 20:13 Już pisałem na tym forum o Medlight, ale napiszę jeszcze raz. Moja żona też miała taką ranę. Ona ma cukrzycę i rany paprzą się niesamowicie, ale naświetlała to tym laserem przy zmianie opatrunków i po 4 tygodniach, była niesamowita poprawa. Ona kupiła to na ale to jest to samo co na - polecam działa też przeciwbolowo napisał/a: ~grażka 2012-07-29 19:46 Mi pomógł krem genactiv Colostrigen R. Od kilku lat cierpię na cukrzycę, kilka miesięcy temu zauważyłam ranę na stopie. Bolala, powiekszala się, mimo przypisanych leków nie chciala się goic, a stopa puchla. Balam się ze to stopa cukrzycowa (mojemu ojcu z powodu niegojącej się rany na stopie amputowano nogę aż do kolana). Potem smarowałam stopę tym kremem i pomogło, rana zaczęła sie stopniowo goić. Teraz jest znacznie lepiej, caly czas smaruje, jak tak dalej pojdzie za jakiś czas nie powinno być po tym śladu. Polecam innym. napisał/a: ~matylda 2015-11-05 16:04 Mnie znajoma farmaceutka poleciła ARGOTIAB- suchy spray jest proszkiem tworzącym skuteczna barierę ochronną, zapobiegając maceracji ran, w szczególności ran sączących oraz pomagającym w przywróceniu prawidłowych warunków fizjologicznych potrzebnych do spontanicznej regeneracji skóry. Dzięki składnikom produktu na skórze nie powstają infekcje, które często pojawiają się w obecności ran z wysiękiem, w przebiegu stopy cukrzycowej czy odleżyn. Jest tutaj zdecydowanie najlepszym i najrozsądniejszym rozwiązaniem tej sytuacji. napisał/a: ~gość 2016-03-31 09:32 Przede wszystkim trzeba ranę dobrze odkażać np. spryskiwać octeniseptem, można też robić z niego okłady niestety jest drogi ale skuteczny. Po drugie wzmacniać barierę skóry np. tanno-hermalem, a na koniec zadbać o gojenie smarować odpowiednią maścią w zależności od rany, które potrafią być różne. Jeśli nie są zakażone można je smarować maścią solcoseryl. W stosunku do innych maści nie jest aż tak droga a naprawdę działa, bardzo dobrze goi rany trzeba tylko się uzbroić w cierpliwość. No i równie ważne trzeba poprawić krążenie w nogach, tam gdzie nie ma ran robić masaże i jeśli stopy są zdrowe niech osoba chora nimi rusza albo masuje, są takie niezbyt drogie drewniane urządzenia do masażu. napisał/a: ~gość 2016-03-31 09:35 no i zabezpieczać ranę gazą i bandażami zawsze świeżymi, bandaże można spryskiwać solą fizjologiczną albo octeniseptem,żeby się tak bardzo nie przyklejały do rany... napisał/a: detramax 2016-06-15 14:56 Do pielęgnacji skóry stóp u diabetyków przeznaczony jest krem Insulan. Zawiera mocznik, glicerynę, ekstrakt z miodu i propolisu, allantoinę oraz masło shea. Wpływa na płaszcz hydrolipidowy skory, łagodzi podrażnienia i przyspiesza regenerację mikrouszkodzeń. Poza tym, dzięki składnikowi o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, zapobiega powstawaniu przykrego zapachu. Rany to uszkodzenia skóry, a także innych tkanek, które mogą dotyczyć każdego, wywołane są bezpośrednim działaniem czynników zewnętrznych. 30 wrzesień 2019 Artykuł na: 9-16 minut Zdrowe zakupy Co to jest rana? Rana to przerwanie ciągłości tkanek przy udziale czynnika uszkadzającego, penetrującego lub niepenetrującego. Mechanizm uszkodzenia może być mechaniczny, chemiczny, termiczny lub radioaktywny. Rodzaje ran Istnieje kilka podziałów ran. Ze względu na głębokość rany wyróżniamy: otarcia i zadrapania – uszkodzony jest tylko naskórek i ewentualnie górna warstwa skóry właściwej, rany powierzchowne – nie sięgają dalej niż podskórna warstwa tkanki tłuszczowej, rany głębokie – sięgające głębiej niż podskórna warstwa tkanki tłuszczowej, rany drążące – sięgające w głąb, do organów lub jam ciała. Ze względu na sposób powstania rany rozróżnia się otarcia – powstałe w wyniku tarcia skóry o jakąś powierzchnię, zwłaszcza szorstką; rany kłute – zadane ostro zakończonym narzędziem (igła, widły, gwóźdź, bagnet), składają się z otworu wkłucia, kanału, a jeśli rana przeszyła ciało na wylot, także otworu wykłucia; czasem przechodzą przez organy wewnętrzne, co wiąże się z krwotokiem wewnętrznym; generalnie goją się szybko, ale wymagają obserwacji ze względu na duże ryzyko zakażenia; rany cięte – także zadane ostrym narzędziem, mają równe i gładkie brzegi, co ułatwia gojenie po złożeniu brzegów; mogą obficie krwawić; wiążą się z niskim ryzykiem zakażenia; rany tłuczone – wynikają z uderzenia tępym narzędziem, o podłoże lub o przedmiot; powodują stłuczenie i obrzęk tkanek, krwawienie jest niewielkie lub go nie ma; przy dużej sile uderzenia mówimy o ranach miażdżonych, które powodują większe uszkodzenia tkanek, łącznie ze złamaniami kości; brzegi takich ran są nierówne; stłuczone tkanki ulegają z czasem martwicy; rany płatowe – zadane uderzeniem ukośnym do powierzchni skóry, w wyniku czego jej tkanki się odwarstwiają i płat skóry może luźno zwisać; rany szarpane – zadane przedmiotem o ostrych i nierównych brzegach (drut kolczasty, hak, piła tarczowa), mają poszarpane, nierówne krawędzie; często występuje w nich ubytek skóry i tkanek podskórnych; rany kąsane – spowodowane przez ugryzienie; mają charakter ran tłuczonych i szarpanych, źle się goją i mogą wiązać się z zakażeniem; w przypadku pokąsania przez zwierzę należy zgłosić się do lekarza w celu oszacowania ryzyka zarażenia się wścieklizną i podjęcia odpowiedniego leczenia; rany postrzałowe – spowodowane pociskiem z broni palnej, wybuchem miny lub odłamkiem bomby; mają otwór wlotowy, przeważnie mały, kanał, i jeśli pocisk opuścił ciało, otwór wylotowy, większy i o poszarpanych brzegach; powodują duże uszkodzenia otaczających tkanek; najgroźniejsze są rany wywołane pociskami wybuchającymi - są większe i wiążą się z ryzykiem zakażenia bakteriami beztlenowymi; rany amputacyjne – spowodowane ubytkiem całej części ciała, np. nosa, ucha lub kończyny; rany chemiczne – spowodowane czynnikami chemicznymi, np. ługiem lub kwasem; rany termiczne – oparzenia lub odmrożenia; rany popromienne – przeważnie są efektem ubocznym leczenia nowotworu za pomocą radioterapii. Rany możemy podzielić także na ostre, które goją się w ciągu 2 - 7 dni, i rany przewlekłe, które mimo odpowiedniego postępowania goją się dłużej. Największe ryzyko zakażenia związane jest z ranami zabrudzonymi, o rozległym uszkodzeniu tkanek, zwłaszcza przy ranach kąsanych lub postrzałowych, oraz ranami, których nie opatrzono w ciągu 12 - 24 godzin. Każdą ranę należy odpowiednio zaopatrzeć, czyli przede wszystkim oczyścić, najlepiej przy pomocy wody, odkazić i utrzymywać w czystości aż do zagojenia. Często niezbędne jest założenie opatrunku, co możemy zrobić sami, a czasem także szwów, co już musi wykonać lekarz. Lekarz także w razie konieczności może zaordynować inne środki, takie jak podanie antybiotyku, zastrzyku przeciwtężcowego (zwłaszcza przy ranach kłutych, kąsanych i zanieczyszczonych) lub szczepionki przeciw wściekliźnie, jeśli wystąpiło ryzyko zakażenia tą chorobą. Do lekarza należy się zgłosić także, gdy w trakcie gojenia się rany zaczęliśmy gorączkować, w ranie pojawiła się ropa, okolice rany stały się mocno zaczerwienione, obrzęknięte lub ból się nasilił. Jeśli w ranie utkwiło ciało obce, nie powinniśmy sami go usuwać - należy je unieruchomić za pomocą opatrunku i udać się do lekarza. Gojenie pierwotne - przez rychłozrost Proces gojenia się rany rozpoczyna się od obkurczenia naczyń krwionośnych wokół rany i gromadzenia się płytek krwi, które zatrzymują krwawienie. Następnie zachodzi fibrynogeneza - tworzenie się galaretowatego czopu łączącego brzegi rany. Makrofagi oczyszczają ranę z bakterii i martwych tkanek, a także uwalniają czynniki wzrostu niezbędne do procesu gojenia. Potem w ranie pojawiają się fibroblasty - komórki skóry właściwej produkujące kolagen i inne białka regenerujące skórę. Namnażają się naczynia krwionośne wrastające w ranę, a rana pokrywa się nabłonkiem. Dochodzi do powstania blizny. Gojenie wtórne - przez ziarninowanie Jeśli proces gojenia rany jest zaburzony przez dużą martwicę tkanek lub nasilony stan zapalny (zakażenie rany), na dnie rany pojawia się ziarnina - tkanka złożona z pączkujących naczyń krwionośnych, fibroblastów i kolagenu. Stanowi podłoże dla procesów regeneracyjnych. Gojenie przez ziarninowanie przebiega od brzegów rany do środka. Taki proces gojenia trwa dłużej, częściej narażony jest na powikłania (wtórne nadkażenie rany) i często zostawia nieestetyczne duże blizny przerostowe - nierówne, twarde i czerwone. Trudno gojące się rany Możliwe powikłania ran to zapalenie przyranne, ropień (ograniczone ognisko ropy wywołane przez bakterie) lub ropowica (rozlane ropne zapalenie podskórnej tkanki łącznej). Główne czynniki utrudniające gojenie się rany to: zakażenie rany drobnoustrojami, zwłaszcza trudnymi do pozbycia się, słabe ukrwienie okolic rany, zaburzenia metaboliczne organizmu, np. cukrzyca lub wyniszczenie. Najczęstszymi trudno gojącymi się ranami są owrzodzenia na stopie w przebiegu cukrzycy (stopa cukrzycowa) i owrzodzenia podudzi w przewlekłej niewydolności żylnej lub tętniczej. Leczenie trudno gojących się ran jest długotrwałe, skomplikowane i zawsze dostosowane do danego przypadku. U diabetyków wymaga wyrównania poziomu cukru, co jest bardzo trudne, ponieważ samo istnienie zakażonej rany destabilizuje poziom glukozy. U osób z niewydolnością żylną czy tętniczą czasem udaje się poprawić dostęp gojących się tkanek do tlenu dzięki leczeniu w komorze hiperbarycznej. Natomiast osoby z niedożywieniem wymagają wyrównania niedoborów przez żywienie doustne lub dożylne. Ważną rolę w terapii trudno gojących się ran odgrywa chirurg. Musi on usuwać tkanki martwicze, ponieważ do gojenia się niezbędne jest, by powierzchnię rany stanowiły tkanki żywe. Przy ranach o dużej powierzchni stosuje się czasem terapię podciśnieniową - założenie szczelnego opatrunku na całą ranę i podłączenie go do źródła podciśnienia. Dzięki temu rana jest cały czas oczyszczana, a ziarnina wyciągana na powierzchnię. Przeważnie w leczeniu trudno gojących się ran stosuje się antybiotyki - o szerokim spektrum, jeśli nie ma objawów zakażenia (profilaktyka zakażeń) lub celowane, dobrane na podstawie posiewu, jeśli zakażenie istnieje. Jeśli wyżej wymienione metody nie przynoszą skutku, może dojść do konieczności amputacji kończyny, by powstrzymać chorobę. Jak przyspieszyć gojenie ran? Gojenie ran może być utrudnione przez błędy, które popełniamy w postępowaniu z ranami. Należą do nich: nieoczyszczenie rany (ryzyko zakażenia), stosowanie do odkażania preparatów powodujących dalsze uszkodzenia ran i pojawiającego się naskórka i ziarniny; należą do nich spirytus, woda utleniona, jodyna; należy stosować specjalne preparaty do odkażania ran, zbyt rzadkie lub zbyt częste zmienianie opatrunku, wysuszanie ran - rana potrzebuje wilgotnego środowiska, zapewniają je płyny wytwarzane przez ranę; dzięki nim tkanki mają dostęp do tlenu i składników odżywczych, nie tworzy się strup, a potem blizna; mniejszy jest także ból. Aby przyspieszyć gojenie ran, możemy sięgnąć po następujące środki: stosowanie nowoczesnych opatrunków, utrzymujących wilgotność rany; należą do nich: - opatrunki algininowe, - hydrożele, - hydrokoloidy, - dekstromery, - półprzepuszczalne błony poliuretanowe; przepłukiwanie ran solą fizjologiczną przy każdej zmianie opatrunku (ważne zwłaszcza przy ranach przewlekłych); pielęgnacja skóry wokół rany preparatami o kwaśnym pH, by zapobiec rozrostowi szkodliwych bakterii, okłady z roślin lub maści na rany przyspieszające gojenie, zawierające składniki roślinne o działaniu przeciwbakteryjnym: - kapusta - działa przeciwbakteryjnie i przyspiesza gojenie, - aloes - działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo, przyspiesza gojenie, - babka lancetowata - łagodzi ból i przyszpiesza gojenie, - świeży skrzyp - przyspiesza gojenie, zwłaszcza trudno gojących się ran; działa ściągająco, zwiększa elastyczność i odporność naskórka, reguluje przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych; - siemię lniane - wspomaga leczenie oparzeń, odmrożeń, odleżyn i trudno gojących się ran; - wyciąg z wąkroty azjatyckiej - ma działanie odnawiające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i stymulujące ziarninowanie; przyspiesza migrację komórek i aktywuje czynniki wzrostu; - ekstrakt z nagietka lekarskiego - przyspiesza ziarninowanie i regenerację naskórka, zwiększa ilość kolagenu w skórze, ma właściwości naczyniotwórcze, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze; - ekstrakt z chmielu zwyczajnego - hamuje rozkładanie kolagenu, działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i antyoksydacyjnie; - olej z nasion rokitnika zwyczajnego - ma działanie przeciwbakteryjne, przyspiesza gojenie się ran i nasila syntezę kolagenu; - olejek z drzewa herbacianego - ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze; - olejek z bazylii eugenolowej - silnie przeciwbakteryjny i przeciwzapalny; - żywokost lekarski - przyspiesza ziarninowanie i tworzenie się naskórka; - żywica świerkowa - stosowana w tradycyjnej medycynie lapońskiej do leczenia ran; współczesne badania potwierdzają jej skuteczność w terapii trudno gojących się ran; okłady z miodu lub mleczka pszczelego - mają właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, zwiększają ukrwienie tkanki podścieliskowej; środki ze srebrem koloidalnym - działają przeciwbakteryjnie i przyspieszają gojenie, zmniejszają konieczność stosowania antybiotyków; dostępne są w formie opatrunków, sprayów, płynów; w przypadku odleżyn pomóc może specjalny materac przeciwodleżynowy, zwłaszcza ciśnieniowy; można w nim odłączyć komorę znajdującą się pod raną, dzięki czemu odleżyna przestaje mieć kontakt z podłożem i ma czas na gojenie się, pijawki - mogą ochronić przed martwicą i poprawiają ukrwienie rany; larwoterapia - żywy opatrunek z hodowanych w sterylnych warunkach larw muchy plujki; zakłada się go na 3-4 dni; w tym czasie larwy rozpuszczają martwe tkanki, zabijają drobnoustroje i przyspieszają ziarninowanie; dzięki tej metodzie można część pacjentów uratować przed amputacją kończyny; stosuje się ją zwłaszcza w przypadku poparzeń, odmrożeń, odleżyn lub stopy cukrzycowej; lniane bandaże - są biologicznie czynne i przepuszczają powietrze; istnieją także lniane bandaże zmodyfikowane genetycznie w taki sposób, że zawierają związki przyspieszające gojenie.

trudno gojące się rany domowe sposoby forum